“Wat ga ik de jeugd van nu vertellen om hen de verzorgende van de toekomst te maken?” 

Juul gaat daten, speed-daten! En nee ik ben niet op zoek naar een nieuwe man. Er wordt ge-speed-date op het VMBO-GT. Op deze manier wil de school de leerlingen kennis laten maken met allerlei verschillende beroepen.

En tja….. De zuster mag in zo’n beroepen voorlichtings les niet ontbreken. Het verzorgend beroep is al eeuwen oud (nee ik zal niet zeggen het oudste beroep te wereld…..) en zal ook. Of heel wat eeuwen blijven bestaan. Dus we hebben altijd een nieuwe aanwas zusters (en broeders) nodig op de werkvloer.

Nu het daten dichterbij komt voel ik toch wel enige spanning opkomen want wat ga ik de jeugd van nu vertellen om hen de verzorgende van de toekomst te maken?

Vertel ik ze over het vroege opstaan, het late thuiskomen of de nachten opblijven? Moeten ze al weten van de vieze luchtjes en dingen die we tegenkomen, de frustratie en onmacht die je kunt voelen als het even niet gaat zoals je zou willen en de emotie die je kunt tegenkomen in de zorg voor mensen?

Ik denk dat ik ze maar vertel dat je echt iets kunt betekenen als je sochtends iemand uit bed haalt zodat diegene ook zijn dag kan beginnen. Dat het je goed doet voelen wanneer je iemand die ziek is kunt helpen met een schoon bed, een pyjama of gewoon door er te zijn. Dat de frustratie vaak goed gemaakt wordt als een client naar je lacht of je verteld dat hij fijn door je geholpen is, even die hand op je arm of die mandarijn die je toegestopt wordt. De humor die je ziet en de gesprekken die je vaak hebt met de cliënten voor wie je zorgt.

Zoals elk vak kent min vak ook vele nadelen, maar ook na zovele jaren in de zorg ervaar ik die mooie kanten van mijn werk nog altijd als groter dan de nadelen. Ik geniet nog elke werkdag van die mooie momenten die voorbij komen. Koester het contact, daar is hij weer. Ik hoop dat ik dat gevoel een klein beetje kan overbrengen op de verzorgende van de toekomst!